Mais vale tarde que nunca, e o que se me ocorre, así que, como si non pasara nada ou como si non pasara case un ano dende a última visita no blog. As veces, ou mellor, case sempre as cousas non van coma un quere, logo non queda mais que asumir o tema e ir por onde as cousas ou circunstancias te queren levar, iso si opoñendo e debida resistencia. Seguimos adaptándonos o descontrol climático, e asumindo as modificacións que sofren as viñas e demais seres vivos intelixentes, o home tamén as sofre, como dicía aquel gran filosofo de Pontevedra El Cambio Climático no es cosa menor, mas bien es cosa mayor, contradicindo o seu primo, ( o mais listo dos primos).
O ano nas viñas foi duro, moi duro, con cada nova colleita a carga de traballo aumenta, aínda que non aumenten moito as novas plantacións, a virulencia dos fungos cada vez e maior, o Black Rot anda desbocado, a aparición repentina de semanas con clima tropical fai que o traballo en ecolóxico, biodinámico , permacultura sexa extenuante e de consecuencias e resultados impredecibles, mais ei seguimos, poñendo todo e aljo mais , as veces frustado, derrotado, as veces de moi mala ostia, i moitas veces contento.
Chegamos a vendima, e chegamos de pé , cantidade , a suficiente, calidade penso que moi, moi boa, pero iso ase ver nun par de anos, agora xa repousa todo ese duro ano de traballo na adega.
Imos logo facer un pequeno percorrido en cores pola colleita 2019 con retraso pero, é o que hai.
Mas vale tarde que nunca, es lo que se me ocurre, así que, como si no pasara nada, o
mas bien como si no pasara casi un año desde la última visita al blog. A veces, o mejor casi siempre las cosas no van por donde uno quiere, entonces no queda mas que asumir el tema y dejarse llevar por las circunstancias, eso si oponiendo la debida resistencia. Seguimos adaptándonos al descontrol climático, y asumiendo las modificaciones que sufren las viñas y demás seres vivos inteligentes, el hombre también las sufre, como decía aquel gran filosofo Pontevedrés El Cambio Climatico no es cosa menor, mas bien es cosa mayor, contradiciendo a su primo, (el más listo de los primos)
El año en las viñas fue duro, muy duro, con cada nueva cosecha la carga de trabajo aumenta, aunque que las nuevas viñas no sean tantas, la virulencia de los hongos cada vez es mayor, el Black Rot anda desbocado, la aparición repentina de semanas con clima tropical hace que el trabajo en ecológico, biodinámico, permacultura sea extenuante y de consecuencias y resultados impredecibles, pero seguimos adelante, poniendo todo y algo más, a veces frustrado, derrotado, a veces de muy mala ostia, y muchas veces contento.
Llegamos a la vendimia, y llegamos de pie, cantidad, la suficiente, la calidad creo que muy muy buena, pero eso se verá en un par de años, ahora ya reposa todo ese duro año de trabajo en la bodega.
Vamos a hacer un pequeño recorrido en colores por la cosecha 2019, con retraso, pero es lo que hay.
Pois eiqui comenza a colleita 2019, podando o Espadeiro nos socalcos de Joan, no Fexaco
Pouco a pouco vou recuperando novos socalcos no Fexaco, na próxima primavera inxertarei unha nova viña de castes tintas, Espadeiro e mais Corbillón. Val de San Amaro
Entre sulfocálcicos, biofertilizantes, e enmendas gastei moita cinza (cenizas), pois de paso que me quentaba i asaba unhas pataquiñas, a producir cinza.
Xiadas e neboas, invernia ribeirá, Arnoia en estado puro. Campo Redondo, moi devagarciño, pero con paso firme vai dando mostras cada nova colleita do seu potencial.Val de San Amaro
Luzzzzz, Arnoia e lus,moita lus, viñas de Treixadura no Outeiro, Val de San Amaro
Corbillón e mais Caiño Longo nos Vidueiros, esta, foi a primeira colleita con uvas dende que reinxertei estes socalcos de cepa vella, sabedes cando so por estar nun sitio sabes que vas estar feliz, pois este ano fun moito polos Vidueiros.
Verán, seco seco pero sin grandes golpes de calor, maduracións moi lentas, acidezes no seu punto, uvas sapidas, ricas.
As
Escaleiriñas, no Couso, Val de San Amaro .Este e o novo terroire que
inxertamos esta primavera, Caiño Longo, Caiño Bravo y Espadeiro en
portainxertos de 2 anos i en cepa vella de mais de 80 anos, con mixtura
de cháns, xistos e sábrego.
Enxerto de Caiño Bravo nas Escaleiriñas, non me deu tempo a probalas, o xabarin adiantouse
Ainda non acabou de ferver e xa embotellando. Xa tiña gañas de facer un ancestral, probie fai uns anos uns de Nacho e Lourido e gustaronme moito, pero nunca tiven viño para poder facer unhas botellas. Iste ano por fin puiden, 315 botellas do Castes Brancas a ver que sae.
Estou esperando un voluntario ou voluntaria que me axude a subir istes postes para a cima do Fexaco
Firvidelas, Val de San Vicente, Treixadura, Lado, Albilla, Verdello, Loureira. Castes Brancas, xabrego, arxila, e moi bo ano.
.
Outubro e Novembro dediqueinos a repartir estercos de animais nas viñas que levaban moitos anos sin abonar, a maioria das viñas vellas recibironnos con aplausos e vivas.
E as mais noviñas tamén, nas Escaleiriñas puxen tamén estercos de animais e toxo picado, ainda que este chán esta perfectamente extruturado e sano quero darlle un impulso para buscar un bo enraizamento das cepas.
O Curro Val de San Vicente
Os Vidueiros
Xa está a cair a folla e os Cháns manifestan a súa vitalidade, Cháns vivos, viños vivos
